زندگینامه جهادگر شهید محرم علی جهان بین :
در سال ۱۳۴۲ در روستای سرهنگ از توابع شهرستان تربت حیدریه در خانواده‏اى مذهبى و مستضعف چشم به جهان گشود.
وى دوران ابتدايى خود را به خوبى و با نمرات عالى پشت سر گذاشت. ولي متاسفانه اختلافات خانوادگي موجب از هم گسيختگي كانون گرم خانواده ايشان گرديد. در اين ايام او نوجوانى ده ساله بود. هميشه در خانه مظلوم و مؤدب بود و با ديگران از نظر اخلاقى تفاوت بسيار داشت.

دوری مادر , غم بزرگی بود اما وی صبوری کرد و کوشید تا کارهایش را خودش انجام دهد.
گذراندن دوران راهنمایی و آغاز ورود به دبیرستان , با اوج گیری مبارزات مردمی علیه رژیم ستمشاهی مصادف بود و او مشتاقانه در راهپیمایی ها و جلسات مذهبی و سیاسی شرکت می کرد و در راه پیشبرد اهداف انقلاب تلاش فراوان نمود .
او در زمانى كه منافقين و ديگر حزبهاى منحرف جوّ دبيرستانها و مدارس را دگرگون كرده بودند به تلاش خود بيشتر افزود و بشدت با آنان برخورد می نمود تا آنجا كه توانست انجمن اسلامى دبيرستان «غريبگرد» بیرجند را با كمك چند تن از دوستانش بنيان گذارد. بالاخره او دوران دبيرستان را با هر سختى و مشقّتى كه بود و با كمك به خط انقلاب سپرى نمود.
پس از اخذ ديپلم وارد جهاد سازندگى بيرجند شد و در آنجا به خدمت پرداخت و در اين مدت دوستان بسيارى پيدا كرد و اين بخاطر رفتار خوبى بود كه با ديگران داشت. در طى خدمت در جهاد به مناطق محروم سيستان و بلوچستان رفت و با كمك چند تن از دوستانش، شوراهاى اسلامى را در روستاهاى آن استان به وجود آوردند؛ زيرا او عقيده داشت: «بايد به داد محرومان و مظلومان برسيم و با آنان همدردى كنيم و نيازهايشان را تا حد امكان برآورده سازيم و سعى در اتحاد بين شيعه وسنى داشته باشيم».
على بعد از چند سال خدمت در جهاد براى خدمت سربازى وارد ارتش شد. وى از همان ابتداى ورود به ارتش لياقت خود را نشان داد و در بخش عقيدتى سياسى مشغول به كار شد و مفتخر به اخذ درجه گروهبان دومى شد. شهيد از آغاز خدمت خود را به مناطق جنگى انتقال داد و حدود يك سال و نيم از خدمتش را در جبهه هاى حق عليه باطل سپرى كرد.
پس از پايان خدمت سربازى به مشهد بازگشت و پس از چند سال ترك تحصيل خود را براى ورود به دانشگاه آماده كرد. وى در اين ايام چند بار ديگر به جبهه رفت و زخمى شد و براى اينكه خانواده از خبر زخمى شدن او ناراحت نشوند تا زمانى كه حالت بهبودى نيافته بود، در بيمارستان به سر برد و خبر مجروح شدنش را به هيچ كس اطلاع نداد.
على در كنكور شركت كرد و در رشته الهيات در دانشگاه مشهد پذيرفته شد. وى در همان مدت كه درس دانشگاهش را مى‏خواند به مطالعه دروس حوزه نيز مى‏پرداخت. چند ماه پس از رفتن به دانشگاه براى اينكه سخن امامش را لبيك گفته باشد كه فرموده بود «امروز امر دفاع بر هيچكس پوشيده نيست» و براى اينكه به نداى « هل من ناصر ينصرنى» حسين (ع) لبيك گفته باشد در تاريخ ۱۱ آذر ۱۳۶۵ عازم جبهه شد. مدتى را در منطقه فاو ماند و سپس به شلمچه رفت و با ديگر برادران جهادگرش در عمليات كربلاى ۴ شركت نمود. سپس در عمليات كربلاى ۵ شركت نمود و در آنجا به عنوان فرمانده گروهان عملیات خاکی مشغول فعالیت بود
در روز دوم عملیات مجروح و به بیمارستان سوسنگرد انتقال داده شد ولی طاقت نیاورد و با لباس بیمارستان خود را به شلمچه رساند تا اينكه در تاريخ ۲۴ بهمن ۱۳۶۵ در حالیکه روی بولدوزر جای راننده نشسته و در حال زدن خاکریز بود بر اثر اصابت گلوله دشمن به ديدار معبودش شتافت و به لقاءاللّه پيوست.
پیکرش در بهشت رضای مشهد به خاک سپرده شد .

فرازی از وصـیتنامه جهادگرشهیدعلی جهان بین :
به جهادگران عزیز که در حقیقت اسوه های اخلاص وایثار سربازان گمنام خط سرخ شهادتند خاضعانه سلام عرض می کنم وبه عنوان برادری کوجک که مدتی از روحیات ومعنویتشان کسب فیض نمودم یادآور می شوم.که شرط بقاء انقلاب اسلامی حفظ ارزشهاست، اگر ارزشهای متعالی اسلامی چون اخلاص وایثار وشهادت وتوکل و روحیه تعهد از میان ما برود دیگر نباید منتظر نصرت خدا باشیم. شما که روزی برای حفظ انقلاب ازهمه چیز خود دست کشیدید، همچنان قوی، آماده پذیرش هرخطری باشید که دشمن ها در کمین انقلابند به هنگام خدمت از برخوردهای ساده و بی ریا با محرومین فراموش نکنید امروز الگوی ما ولایت فقیه است، همیشه در خط رهبر باشید وهمه را با ولایت فقیه محک بزنید هیچگاه از امام جلو نیفتید و سعی کنید بدان گونه زندگی کنید که همیشه امام را درک کنید، از خودسازی فراموش نکنید چرا که وظیفه شما سازندگی است و چه زیباست این کلام نورانی امام که فرمود:«انسان تا خود را نسازد نمی تواند دیگران را بسازد».

منبع: جهاد کشاورزی استان خراسان رضوی

• قبلی
• بعدی