K2_ARTICLE_CONTENT

اگر ما امروز هنوز از جهاد آثاری داریم و علم و آموزشی داریم. این از زحمات شهدای زنده مانند جزایری، شمایلی، میرشفیعیان و شهیدان پرویزی و نجابت و اینها هست.

این بچه ها وقتی پشت لودر و بلدوزر می نشستند و سه متر از زمین می آمدند بالا و خدا می داند وقتی گاهی اوقات کنار اینها می نشستم می دیدم که تیر تانک می آید به سمت اینها و وقتی می رسد به اینها بلند می شود و می رود پشت سرشان! یا تیربار دشمن که رسام بود گلوله هایش می آمد و به اینها که می رسید منحرف می شد. خدا یک ملائکه ای را گذاشته بود اینجا که سپر این بچه ها باشند و اینها را محافظت می کردند.

آقای جزایری ابتدا آمده بود آبادان که کمک بکند و آشپزخانه درست کند و غذا برساند و از این کارها بکند. ولی کم کم بر اساس نیازهای آنجا جهاد سازندگی فارس را کشاند و آورد توی آبادان و جهاد فارس آنجا یک اقتداری پیدا کرد کما اینکه جهاد نجف آباد هم پیدا کرد و اینها آنجا دانشگاه تربیت نیرو راه انداختند و نیروهایی تربیت شدند که خدا ترس را از آنها گرفته بود...

در شب عملیات ثامن الائمه(ع) برادر جزایری مسئول باز کردن محورها در ایستگاه 7 بود. در این عملیات آقای شمایلی که می خواست برود روی بلدوزر و به او گفتم که برو خاکریز را باز کن و تیغت را بینداز تا برویم جلو، یک جلیقه ضد گلوله را به او دادم تا بپوشد. یکی هم دادم به خلیل پرویزی. بعد نشستم کنار شمایلی و رفتیم تا رسیدیم به خطی که بچه ها شکسته بودند، ولی عراقی ها از دو طرف میزدند و داشتند به شدت مقاومت می کردند. حدود 150 متر مین ضد نفر بود و تیغ بلدوزر را انداختیم و گفتیم باز کن و برو جلو و به تانکها و نفرات هم گفتیم جای بلدوزر بیایید. رسیدیم به اول میدان مین.

من دیدم که تیربارچی عراقی از روبرو تیربار را خالی کرد توی سینه آقای شمایلی، گلوله هایی که می خورد را من می دیدم. خلاصه گفتم گازش را بگیر و زدیم به میدان مین. این بلدوزر هم کار تانک را کرد و هم کار نفربر را کرد و هم کار پیاده را کرد و هم کار تخریب را. خلاصه بخشی از خط را بچه های رزمنده شکستند و بخشی را هم شمایلی و پرویزی و بچه های جهاد شکستند.

مأموریت ما آزادسازی جاده های ماهشهر آبادان و اهواز آبادان بود که تا ساعت چهار صبح همه اینها را ما گرفتیم و الحاق کردیم و آن بخشی هم که حسین خرازی می آمد باز شد و ارتباط ما صبح برقرار شد.

راوی: سردار مرتضی قربانی