تنبیه در جبهه ها

عبدالرحمن جزایری  فرمانده مهندسی رزمی جنگ جهادسازندگی فارس تنبیه در جبهه را با سایر جاها متفاوت می داند و می گوید: آنها جهاد في‌ سبيل‌ الله‌ را بهترين‌ تجارت‌ مي دانستند. صحبتهاي‌ قرآني‌ در واحد ما خيلي‌معجزه‌ كرده‌ بود. شايد الان‌ خيلي‌ ها این مطالب‌ را باور نکنند، البته‌ باور كردن‌ آن‌ بسيار مشكل‌ است‌ ولي‌ حقيقت‌ دارد.  ما اگر مي خواستيم‌ كسي‌ را تنبيه‌ كنيم‌، او را براي‌ مدتي‌ از رفتن‌ به ‌خط‌ مقدم‌ منع‌ ميكرديم‌. خدمت‌ در خط‌ مقدم‌ نتيجه‌ اخلاص‌ عمل‌ بچه‌ها بود. منتهاي‌ آرزوي‌ بچه‌ها اين‌ بود كه‌ لحظات‌ حضور در خط‌ مقدم‌ را بيشتر نمايند. چرا؟

براي‌ اينكه‌ آيات‌سوره‌ انفال‌ براي‌ اين‌ عزيزان‌ خوانده‌ شده‌ بود. خداوند در سوره‌ انفال‌ ميفرمايد كه‌ "اگر شما در آن‌ موقعي‌ كه‌ در جبهه‌ هستيد، آن‌ نقطه‌اي‌  را انتخاب‌ كنيد كه‌ دشمن‌ در آن‌ قويتراست‌، آنجا ميعادگاه‌ من‌ و شما مي باشد." بنابراين‌ بچه‌ها طالب آن‌ نقطه‌هائي‌ بودند كه‌ در آنجا دشمن‌ قويتر است‌. قويترين‌ نقطه‌ دشمن‌ ميقات‌ بچه‌ها بود. ما براي‌ تنبيه‌ بچه‌ها اين ‌ميقات‌ را از آنها مي گرفتيم‌. اگر كسي‌ خلاف‌ بيشتري‌ را مرتكب‌ شده‌ بود، تنبيه‌ محكم تري‌ را براي‌ او اعمال‌ ميكرديم‌. در واحد ما هيچكس‌ با اكراه‌ به‌ ماموريت‌ نرفته‌ بود. اگر كسي‌ اكراه ‌داشت‌ و ما اطلاع‌ پيدا مي كرديم‌، بدون‌ استثناء مأموريتش‌ لغو مي شد. اما با اين‌ همه‌ آزاده‌ خواهي‌، خودآگاهي‌ و در عين‌ حال‌ يک انضباط نظامي‌ حاكم‌ بود. انضباط‌ حاكم‌  بود. آقا شما بايد به‌ دليل‌ ارتكاب‌  فلان‌ تخلف‌ به‌ مدتی ازجبهه‌ اخراج‌ بشوی. اين‌ تصميم‌ هم‌ برگشت‌ ناپذير بود. اين ‌بنده‌ خدا هر پارتی را كه‌ مي آورد و هر واسطه‌ای را كه‌ مي فرستاد، بدون‌ ترديد رد مي شد. واسطه‌ می آمد و اظهار مي‌داشت‌ كه‌ آقا، ايشان‌ توبه‌ كرده‌ است‌، جواب‌ مي‌ شنيد كه‌ ما تواب‌ نيستيم‌، او بايد در پيشگاه‌ خدا توبه‌ نمايد. ايشان‌ خلافي‌ كرده‌ است‌ و بايستي‌ تاوان‌ آنرا بدهد.

حالا شما فكر كنيد یک جوان‌ ازدواج ‌نكرده‌ را ما به‌ زور به‌ شهر مي فرستاديم‌ كه‌ برود كنار آب‌ ركن‌ آباد و مصلي‌ مثلاً براي‌ خودش‌ بگردد و خوش باشد، اما او پارتي‌ و واسطه ‌مي آورد كه‌ بيايد در جايي‌ كه‌ فقط‌ خون‌، دود و گلوله‌ است‌. چه‌ معنويتي‌ بر مغز اين‌ رزمنده‌ حاكم‌ بود!؟ به‌ هرحال‌ يكي‌ از مهمترين‌ دليل‌ موفقيت‌ جهاد فارس‌ در صحنه‌هاي‌ مختلف‌ جنگ‌ همين‌ معنويت‌ حاكم‌ بر نيروها و واحد بود. جهاد فارس‌حساب‌ شده‌ نيرو مي گرفت‌ و حساب‌ شده‌ آنرا تربيت‌ مي كرد. انگيزه‌ را در آنها ايجاد مي كرد. فضايي‌ را براي‌ آنها مي ساخت‌ كه‌ در آن‌ فضا بچه‌ها احساس‌ وظيفه‌ كنند.

 

 

منبع: عبدالرحمن جزایری (فرمانده مهندسی رزمی جنگ جهاد سازندگی استان فارس در دوران دفاع مقدس) در مصاحبه با کانون سنگرسازان بی سنگر فارس

اشتراک این مطلب

نوشتن یک دیدگاه

مطمئن شوید که تمام اطلاعات مورد نیاز و فیلد های ستاره دار را پر کرده باشید. کد HTML مجاز نمیباشد.

درباره ی کانون

تشکل (سازمان) مردم‌نهاد «کانـون سنگرسازان بی‌سنگر»، در سال 1383 با همت هیأت‌امنای آن که متشکل از «347» نفر از فرماندهان و باسابقه‌ترین نیروهای عملیاتی و ستادی «6» قرارگاه (لشگر)، «14» تیپ و «69» گردان مهندسی رزمی و پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی در دوران دفاع مقدس ـ از سراسر کشور ـ بودند، تأسیس گردید و باعث شد این نیروها مجدداً گرد هم آیند.

 

با این اوصاف، «کانـون سنگرسازان بی‌سنگر» مؤسسه‌ای فرهنگی ـ صنفی در راستای اهداف انقلاب اسلامی است که به منظور حفظ انسجام نیروهای پ.م.ج.ج، تلاش در جهت ادامة راه شهدای جهاد، حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، گرامیداشت یاد و خاطرة شهدای جهادگر و ایثارگران سازمان پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد (پ.م.ج.ج) در هشت سال دفاع مقدس، حمایت از ایثارگران جهاد و خانواده‌های ایشان و ترویج فعالیت‌های فرهنگی، علمی و تخصصی این عزیزان، تأسیس شده و فعالیت می‌نماید.

آخرین مطالب

عضویت در خبرنامه

کاربر گرامی؛ لطفا برای اطلاع از فراخوان‏ ها و اطلاعیه های کانون سنگرسازان بی سنگر عضو شوید.