براي ساخت جاده در شرایط سخت، به یقین مردان سخت با اراده اي آهنین و الهي نیاز اس ت.عمده ي فعالیت هاي جاده سازي در مناطق غرب و در دل کوهستان بود.
جهاد سازندگي در طول جنگ بیش از هفت هزار کیلومتر جاده ساخت و گاه این کار آن قدر با کیفیت انجام مي شد که بعد از جنگ آن جاده‏ها هنوز هم مورد استفاده مردم قرار می گیرد. خیلي از شبكه راه هاي فعلي روستاهاي غرب کشور، از این دست جاده هاست.

براي اینكه بشود جزایر مجنون را حفظ کرد ، فقط یك راه وجود داشت: جاده تدارکاتي . این جاده که اسمش جاده سیدالشهدا(ع) نام گرفته بود به طول چهارده کیلومتر در هوري با عمق دو و نیم متر اجرا شد . سرعت کار در دنیا بي نظیر بود . کامیون هاي مردمي جهاد که موقع خالي کردن خاک نقطه هدف ثابت عراقي‏ها می شدند حتي یك لحظه هم در تلاش براي به پایان رساندن کار تردید نكردند.
خاک از معادني در 10 کیلومتري ساحل هور بارگیري و روي جاده فرستاده مي شد و کامیون‏ها در هر سرویس به طور متوسط 40 کیلومتر در جاده خاکي پر دست انداز و لغزنده راه مي پیمودتد. این حجم خاک در 72 روز جابجا شده است.
وقتي خاک در هور ریخته مي شد سطح مقطع جاده شبیه ذوزنقه اي مي شد که ضلع پایین آن کف هور تشكیل و 2 تا 3 برابر ضلع بالا مي شد که عرض 17 متري جاده بود. با احتساب عمق 2 تا 3 متري هور و 5/1 متر جاده از سطح آب و طول 14 کیلومتري جاده مي توان فهمید بیش از یك میلیون متر خاک در هور ریخته شده است.

در برخی نقاط (خصوصاً در رودخانه‏های کارون و اروند) جزر و مد یک متری آب رودخانه‏ ها گاهی مسافتی حدود 200 متر از ساحل تا رودخانه لجن و باتلاقی می شد که امکان اتصال خشکی و آب را مختل می کرد. در این شرایط خودروها نمی توانستد در این گل و لای به قایق‏ ها نزدیک شوند، و حتی تردد رزمندگان نیز مشکل بود.
جهت رفع این مشکل مهندسین جهاد سازندگی طرح فرش باتلاقی را ارئه دادند که در تمامی مراحل ایده پردازی طراحی و اجرای آن توسط مهندسین جهاد انجام شد. فرش باتلاقی سازه ای بود که از پروفیل‏ های محاسبه شده آلومینیوم ساخته شده و بر روی باتلاق، نی زار و گل و لای پهن می شد و ادوات و خودروها به راحتی از روی آن عبور می کردند.

پل‏های تانک رو مونتاژ خیلی ساده ای داشت و دو نفر به راحتی می توانستند آن را روی رودخانه نصب کنند.
طراحی و اتصالات قطعات این پل بسیار ماهرانه بوده و کاملا بر اساس محاسبات مهندسی طراحی و ساخته شد تا جائیکه کاروانهای تانکهای 60 تنی روی آن عبور می کردند و تقریبا هیچ رودخانه ای نتوانست نیروهای مهندسی جهاد را شکست دهد.

اواخر جنگ، عراق از کشور فرانسه موشکهایی خریداری کرد که اگزوسه نام داشت و در ارتفاع 4 متری سطح آب پرواز می کرد و رادار گریز بود و کشتی‏های مختلف را مورد هدف قرار می داد.
نیروهای مهندسی صفحه‏های فلزی ساختند که بصورت عمود بر هم امواج را به سمت خود موشک‏ها برگردانده و موشکها بجای هدف به این صفحات فلزی اصابت میکردند.
این طرح جهاد، صنایع نظامی فرانسه را فلج کرد و پس از آن هیچ کشوری حاضر به خرید این موشک‏ها نشد.