با استقرار اولین گروه از جهادگران جهادسازندگی فارس در آبادان و ملحق شدن بچه های مدافع خرمشهر به این گروه و سازماندهی اولیه برای تشکیل ستاد جهاد فارس در آبادان، با درخواست آقای جزایری، فرماندار آبادان، حضور جهاد فارس را به تمام واحدهای نظامی و انتظامی اعلام نمود.
او خود نیز به ستاد جنگ آبادان رفت و ضمن اطلاع رسانی از حضور در منطقه و کسب اطلاعات لازم در زمینه نیازهای یگان های رزم، آمادگی جهادگران را برای هرگونه تلاش و جانفشانی برای دفاع از آبادان اعلام کرد.
ملاقات با آیت الله جمی امام جمعه آبادان و ابلاغ تجدید پیمان جهادگران با امام به نماینده معظم له در آبادان از دیگر اقدامات جزایری در روزهای اول حضور در آبادان بود. جزایری تا پایان هم بر عهد خود با نماینده امام وفادار ماند و خود را فرمانبر نماینده ولی فقیه می دانست و معتقد بود کارها با هماهنگی کامل و طبق دستورهای ایشان انجام گیرد و هر جا با مشکل مواجه و یا درمقاومت دچار تزلزل می شویم به وی رجوع می کنیم.
آیت الله جمی که در شهر محاصره شده و جنگ زده آبادان، سمبل مقاومت و پایداری بود و وجودش مایه قوت قلب مدافعان شهر بود و در آن شرایط سخت که جنگ در آبادان دچار بحران فرماندهی بود به خوبی از عهده هماهنگی مدافعان شهر بر آمد؛ نیز چندین بار ضمن اذعان به نقش محوری جهاد فارس و شخص جزایری در روزهای حصر آبادان چنین ابراز می دارند که: «این آقای جزایری ما را رها نمی کرد. هر جلسه ای بر پا بود ایشان حضور داشتند.»
درخشش جهاد فارس در آبادان فرماندهان ارتش را نیز به حیرت واداشته بود. تیمسارمنوچهر کهتری که آن روزها فرمانده قرارگاه ارتش در منطقه و فرمانده تیپ 2 لشکر 77 خراسان بود در این خصوص می گوند: «همه کسانی که در آبادان بودند هم قسم شده بودند که مانند اعضای یک خانواده از خانه خودشان دفاع نمایند، جهاد فارس پرچم دار وحدت و یگانگی بود. هر روز و هر ساعت که خواسته های ما به آنها ابلاغ می شد بدون درنگ آن را بر آورده می ساختند. آبادان نینوائی بود که بچه های جهاد فارس پرچمداران آن بودند. من با وجودی که تا هنگام انقلاب 22 سال در ارتش خدمت کردم ، ولی از این بچه ها خیلی درس آموختم . در صورتی که اینها در هیچ ارگان نظامی آموزش ندیده بودند. جهاد فارس با آن حمییت ، اعتقاد و تقلیدی که از حضرت امام (ره) داشتند و پای بندی به اسلام برای رزمندگان الگو شد.»
