«خدايا، گويند كه به در خانه فرزند فاطمه(س) -امام زمان(عج)- را پيدا كردن و در كوي عشق او سوختن و او را خواندن و آمدن-فرج- او، يك راه دارد. بايد پا روي جاي پاي امام خميني گذاشت و پي زنان عصاي مبارك شان شد، تا قدمي‌به سوي هدايت برداشته وبه فرزند فاطمه(س)رسيد و درخانه او را پيدا كرد. پس خداوندا عاجزانه از تومي‌خواهم، كمكم كنی‌تا خميني را و صفات او را، هرچه بيشتر بشناسم و رهرو او و از عاشقان او باشم. خدايا چنان ايماني به من عطا فرما كه گر صد جانم دهي، آن را در راهت به رهبري امام عزيز دركف اخلاص گذارم... ای قران عزیز، بارها از تو معذرت خواستم، با تو آشنا نشدیم که منحرف شدیم. ما تو را در دلها راه ندادیم و قدر تو را نفهمیدیم که منحرف شدیم. خدايا سه محبت از تو مي‌خواهم تا دلم روشن شود. محبت‌خودت، محبت آنها كه تو را دوست دارند و محبت هركاري كه تو را خشنود مي‌سازد. اي انساني كه بايد از این جهان كوچ كني. اينجا كلاس آموزش چند روزه تو است تابخواني وبنويسي و نمره بگيري. جايگاه تان را قلب ملت قرار دهيد كه بهترين حصارها است. اگر از قلب ملت بيرون رفتيد، در هر دژ محكم جابگيريد، شكست مي‌خوريد. بيدار شويد و برويد سراغ احكام خدا، آنها را بياموزيد و عمل كنيد به آن.» این جملات فرازهایی از وصیتنامه شهید محبت اله کرمی است. فرزند دوست داشتنی که والدین بخاطرشدت محبت به او، وی را محبت نام گذاشتند. مادرش می گوید: من خيلي دوست داشتم اسم او را محبت بگذارم، همه فاميل هم گفتند اسم او رامحبت بگذاريد. گفتم: "محبت خدا" ، روزي هزار بار اسم محبت سرزبان مي‌آيد.
محبت الله کرمی از بچه های با سابقه مهندسی جهاد فارس بود . بواسطه پسرخاله اش عزت اله اخلاقی به جبهه آمد و ماندگار شد . علیرغم چهره معصومانه ای که داشت و اغلب ساکت بود، ولی در هنگام کار کردن با دستگاه در مقابل خط دشمن غوغا می کرد. (جمال جعفری)
زمانی که محبت آمده بود در تدارکات پوتین بگیرد گفته بود که یک پوتین به من بدهید. من دیگر اینجا نمی آیم و این آخرین پوتینی است که از شما می گیرم(شهید حاج هدایت اله مصلحیان)
شهيد كرمي وقتي به جبهه آمد سن و سال كمي داشت . ولي از يك روحيه پاك و باا يمان برخوردار بود . ايشان خيلي علاقه به شهيد سبز علي زاهدانپور داشت. اين دوشهيد هميشه با هم بودند و خيلي همديگر را دوست داشتند . يكي از دوستان‌مي‌گفت شهيد كرمي هميشه در سجده آخر نمازش ميگفت ، اللهم الرزقني شهاده في سبيلک، تا بالاخره خداوند دعاي او زا اجابت كرد. .(سیدمحمود موسوی)
امراله تاجبخش همرزم شهید کرمی نقل می کند که: به اتفاق محبت به گلزاری شهدای سی سخت رفته بودیم. بين‌گلزار شهدا، نقطه‌اي بود نزديك به قبر شهيد به پاکباز. دیدم ايشان آنجا نشست و نقشه‌ي شبه قبری کشید و به من گفت: امراله، اینجا جای من است. وقتی شهید شدم اینجا خاکم کنید. آن روز من جدی نگرفتم و فراموشم شد. روز تشیع و خاکسپاری شهید که به قبرستان رفتم. وقتی متوجه شدم تا کنار قبر شهید پاکباز، برای محبت قبر آماده کرده اند، یاد حرف آنروز محبت افتادم.
سنگرساز بی سنگر شهید محبت اله کرمی فرزند عبدعلی، متولد 1346/11/03 - سی سخت بود. پس از 1235 روز حضور در جبهه، در 1365/12/13 در منطقه عملیاتی کربلای 5 - شلمچه به شهادت رسید و در گلزای شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
